Σαἰτούρα(φωτο 6)
Εμφάνιση: Το μήκος του μπορεί να φτάσει τα 2 μέτρα. Στο πίσω μέρος της σιαγόνας φέρει 2 μεγάλα δόντια με αδένες δηλητηρίου στη βάση τους. Τα μεγάλα του μάτια είναι χαρακτηριστικά της καλής του όρασης η οποία είναι και η κύρια του αίσθηση.

Βιότοπος: Συναντάται κυρίως σε ξηρές, πετρώδεις περιοχές όπου αφθονούν οι σαύρες.

Διατροφή: Τρέφεται κυρίως με σαύρες. Τρέφεται επίσης με άλλα φίδια και μικρά τρωκτικά ενώ τα νεαρά τρέφονται με έντομα και κυρίως σκαθάρια.

Επικινδυνότητα: Είναι δηλητηριώδες. Τα ζώα που προσβάλλονται από το δηλητήριό του πεθαίνουν πολύ γρήγορα

Δενδρογαλιά(φωτο 5)

Φίδι της οικογένειας των υδριδών. Το επιστημονικό της όνομα είναι δενδρογαλή η ζαμενής. Το μήκος της ξεπερνά το 1 μέτρο. Είναι από τα συνηθισμένα φίδια στην Ελλάδα και γενικά στην Αττική. Ξεχωρίζει για το ευλύγιστο και ευκίνητο σώμα, τη λεπτή ουρά της καθώς και για την ευκολία που ανεβαίνει στα δένδρα. Η δενδρογαλιά εκτός απ' την Ελλάδα βρίσκεται και στη Δαλματία, στη Μ. Ασία, την Περσία και στην Αίγυπτο. Το όνομα δενδρογαλή το πήρε από το δένδρο και γαλή - γάτα, δηλαδή είναι ευκίνητη σαν γάτα που ανεβαίνει στα δέντρα. Εκεί τρώει πουλιά, αυγά πουλιών, ποντίκια, σαύρες, βατράχια, λαγόπουλα.

Τη δενδρογαλιά είναι δύσκολο να τη διακρίνει κανείς εκεί που βρίσκεται. Μοιάζει με κορμό δένδρου ή κλαδί. Έτσι ακίνητη που μένει, μόνο με ρίζα δένδρου μπορεί να μοιάζει και όχι με φίδι.Το χειμώνα, όπως όλα τα φίδια, η δενδρογαλιά πέφτει σε χειμερινή νάρκη

Σαπίτης (Malpolon monspessulanus)(φωτο 3)
Ένα φίδι που ενήλικο φτάνει τα 2 μ. αλλά το συνηθέστερο είναι από 1,50 μέχρι 1,80 μ. Έχει καφέ χρώμα και μεγάλα όμορφα μάτια που στολίζουν ένα παράξενο αλλά όμορφο κωνοειδές κεφάλι. Δραστηριοποιείται κατά τη διάρκεια της ημέρας κινούμενο συνεχώς και ψάχνοντας για ποντίκια που είναι η βασική διατροφή του. Όταν απειληθεί και δεν έχει διέξοδο διαφυγής, φουσκώνει το σώμα του, φαρδαίνει το λαιμό του (όπως οι κόμπρες), σφυρίζει δυνατά και δαγκώνει αστραπιαία. Το δηλητήριό του είναι αρκετά τοξικό αλλά τα δόντια με τους δηλητηριώδεις αδένες βρίσκονται στο πίσω τμήμα της επάνω σιαγόνας (οπισθόγλυφο) οπότε αυτό το φίδι δεν αποτελεί απειλή για τον άνθρωπο. Σε σπάνιες περιπτώσεις που τα δόντια δαγκώσουν κάποιο μικρό μέλος (ένα δάχτυλο) αυτό μαυρίζει και πρέπει, το άτομο που δαγκώθηκε να μεταφερθεί σε νοσοκομείο για να βγούν οι νεκρωμένοι ιστοί και να καθαριστεί η περιοχή. Από εκεί εξάλλου πήρε και το όνομά του "Σαπίτης". Η θηλυκιά γεννά 4-20 αυγά.

Οχιά (Vipera ammodytes)(φωτο 1)

Εξάπλωση
Απο Αλβανία, Ελλάδα, Τουρκία μέχρι τα ανατολικά παράλια της Κασπίας θάλασσας. Απαντάται σε ξηρές πετρώδεις περιοχές αλλά και σε λιβάδια.

Συνήθειες
Είναι δηλητηριώδες φίδι που μπορεί να προκαλέσει το θάνατο αν δεν δραστηριοποιηθεί γρήγορα το θύμα. Όπως όμως και με όλα τα ζώα, αν δεν το ενοχλήσετε, δε θα σας πειράξει. Δεν υπάρχει λόγος να το κυνηγήσετε για να το σκοτώσετε, θα τρομάξει και θα φύγει πρώτο. Το χαρακτηριστικό της οχιάς είναι το ζιγκ-ζαγκ σχέδιο στο επάνω μέρος καθ' όλο το μήκος του σώματος. Επίσης ένα όρθιο κέρατο στο μπροστινό τμήμα του επάνω μέρους του στόματος. Δεν είναι πολύ μεγάλο φίδι 65-90 εκ. Δραστηριοποιείται και την ημέρα και την νύχτα. Τρέφεται με ποντίκια, πουλιά, σαύρες. Τα αρσενικά έχουν ανοιχτό γκρί χρώμα ενώ τα θηλυκά συνήθως είναι πιο σκουρόχρωμα γκρί προς το καφέ. Οι οχιές είναι ζωοτόκα ερπετά. Γεννάνε μικρά φιδάκια και όχι αυγά. Η θηλυκιά γεννά 5-15 ζωντανά μικρά.

Ο αστρίτης(φωτο 3) είναι μια οχιά με κοντόχοντρο σώμα, με μέσο μήκος για τα ενήλικα 55 εκατοστά. Τα αρσενικά είναι τα μικρότερα και με πιο λεπτό σώμα από τα θηλυκά. ...

Το κονάκι(φωτο 2) δεν είναι φίδι, αλλά άποδη σαύρα της οικογένειας Anguidae. Λεπτοτύφλωψ (Leptotyphlops humilis). Οι τύφλοπες ανήκουν στα Σκωληκοφίδια